No jutro sylwester. Oprocz tego ze sfazowana jak nigdy bede obzerac sie z Paulinka popcornem i udawac (jak zwykle) ze wszystko jest ok i ze jestem "trzezwa", ogladac jakies tam filmy na dvd to... eh nieno, niewiem. Masakra normalnie. Zle sie czuje strasznie. Swieta minely... trudno powiedziec ze spokojnie- minely jak minely... Czy ja kiedykolwiek bede NORMALNA...? Chwascie dzieki za lista i niezanudz sie moim.
Zrobilam to. FCE mam za soba. Dla niewtajemnieczonych- FCE (First Certificate in English) jest egzaminem z angielskiego na poziomie srednio zaawansowanym. Spotkalam Anke. Troche podnioslo mnie to na duchu ze niejestem sama. W lutym maja byc wyniki. Czyli do lutego bede zestresowana. Troszku mi sie smutno zrobilo jak sie zegnalam z tymi wariatami. W koncu z Monika i Marcinem znam sie od 1,5 roku... Eh.. a narazie musze robic prace semestralna z informatyki wiec niemam zyt wiele czasu...
Lapie mnie kolejny dol. To znaczy obecna sytuacja uswiadomila mnie co sie dzieje wokol mnie. W pewnym sensie otworzylo mi to oczy. Trace sily. Niemam wiary ani nadziei na lepsze jutro. Nie potrafie walczyc o swoje. Pozostaje mi tylko placz. Stoje, ogladajac to, co sie dzieje, i nie moge NIC z tym zrobic. To nie ma najmniejszego sensu. Ja zyje umierajac. Mam wyniszczony umysl. To jest nie normalna sytuacja. Strzele Wam tutaj paroma wierszami...
Wiersz numer jeden jest nie nazwany- moze kiedys...
Tanczylam w ciemnosciach
Wirowalam z wspomnieniami tamtych dni
Po omacku otworzylam drzwi
Wpuscilam swiatlo
Lapalam promienie slonca
Na bladych ustach pojawil sie usmiech
Potknelam sie
Upadlam
Nie bylo Ciebie przy mnie
Nie pomogles mi wstac
Lezalam sama
Wsluchujac sie w bezdzwiek ciszy
Serce przestalo bic
Przez pokoj przelecial wiatr
Zabierajac moja dusze...
To byl pierwszy wiersz... oto nastepny... :
"Smierc"
Zblizala sie
Tak szybko
Tak nieuchronnie
Zeby zabrac mojego przyjaciela
Zeby zabrac ukochana osobe
Chcialam zasmiac jej sie w twarz
Za pozno
Odeszla
Skostnialymi palcami chwycila jego dlon
Slyszalam ich kroki
Nie moglam juz nic zrobic
Stoje sama
W ciemnosci tancze z jego cieniem
Chwytam wspomnienia
Rozkladam ramiona
Padam
Caluje zimne usta
Na jego twarz splywaja moje lzy
To koniec
Juz do mnie nie wroci...
No to by bylo na tyle, niewiem co tam jeszcze pisac, kocham Was wszystkich, trzymajcie sie i trzymajcie za mnie kciuki bo w sobote mam dalsza czesc FCE...
No wiec ten rok dobiega konca. A pamietam jak niedawno siedzialam tutaj przy komputerze i liczylam minutki do sylwestra. No ale coz. Czas mija nieublagalnie. Ludzie sie zmieniaja, ja zmieniam sie tak, ze czasami niepoznaje juz tamtej Kasi ktora bylam rok temu. No ale wrocmy do sylwestra. Na razie zaproszen- zero. Wydaje mi sie ze tak juz zostanie i... Bede znowu plakac w poduszke cala noc. Ale no moze jakis wspolczujacy ludz sie znajdzie i MOZE jednak cos sie wydarzy. Na razie niepotrzebnie sie napalam na Anki imprezke urodzinowa- bo po pierwsze- ona mnie ze soba niewezmie, a po drugie- mama mnie niepusci. Wiec pewnie niema co sie cieszyc bo i tak nigdzie nieide. Ale w kazdym razie Anka ma juttro urodzinki wiec zycze jej wszystkiego najlepsiejszego, ale ona i tak niezna adresu mojego bloga...
No juz ani sladu (prawie) wczorajszego smutku. No w kazdym racie niechce do tego juz wracac. W kazdym razie to byl dzien zmiennych nastrojow. Najpierw placz na fizyce torche przez psa, troche przez swiat, potem wielka glupawa radosc przez Szymona (o tym pozniej) i dziewczyny, potem wkurw na Miecie i Czzestera (o tym tez pozniej), radosc z powodu Lanca, smutek przez mame i w koncu empatia, spowodowana zmeczeniem i uczuciowym wyczerpaniem. No ale wrocmy do Szymona... Szymon chodzi do pierwszej klasy, ale jest w moim wieku, niepytajcie mnie dlaczego. Jest strasznie fajny i ma NIESAMOWICIE piekny usmiech. Jakis czas temu sie mu przedstawilam, i powiedzialam ze Kaska jestem. A ten mnie dzis swojemu kumplowi przedstawial i powiedzial "to jest Kasia". Szok razy dwa- pamietal moje imie i zdrobnil je do "Kasia". No i... ten jego kolega, powiedzial, ze jest ode mnie 3 dni starszy, a ja na to ze "foch, bo nielubie ludzi starszych", a Szymon- "to dobrze, bo ja urodzinki mam w listopadzie". Czyli z Szymonem dobrze. Dalej o Mieci i Czesterze... Wiocha na geografii. Rysowalam sobie cos, az Czester do mnie ppodchodzi i pyta, czemu niepisze. Z usmiechem uposledzonego psychicznie dziecka podnosze glowe, po czym wracam do rysowania. Potem stalam z laskami i Czester z Miecia podeszli i zaczeli sie pluc na mnie, a za Mieci plecami Szymon sie usmiecha i robi glupie miny, wiec wybuchnelam wychowawczyni w twarz smiechem i ucieklam. Fajny dzien. Mimo ze dwa razy plakalam... Pozdrowionka